අයවැය පැරුද්දීම !

මහරගම නගර සභාවේ අයවැය පරාදයි.
උකුවෙල ප්‍රදේශීය සභාවේ අයවැයත් පරාදයි.
දෙහිඅත්ත ප්‍රදේශීය සභාවේ අයවැයත් පරාදයි.

පළාත් පාලන ආයතනයක අයවැය කියන්නේ, සරලව කිව්වොත් එළඹෙන වර්ෂයේ එම අයතනයට ලැබේයැයි බලාපොරොත්තුවන අදායමත් වියදම් කිරීමට බලාපොරොත්තුවන මුදල් ප්‍රමාණයත් පිළිබඳ විස්තර. පළාත් පාලන ආයතනවල අයවැයට විරුද්ධවන සෑම මහජන නියෝජිතයෙක්ම විරුද්ධ වන්නේ අයවැය ඉදිරිපත් කරන සභාපතිට/නගරාධිපතිට විනා අයවැයේ අන්තර්ගතයට නොවේ. ඒ විරුද්ධ වුනත් සභාපති, පනතේ විධිවිධානයන්ට පිංසිද්ධ වෙන්න ඒ අයවැයම තමන්ට අභිමත පරිදි ක්‍රියාත්මක කරන බවත් මේ විරුද්ධ වන කණ්ඩායම් දන්නවා.

සාමූහික වගකීමක් නොමැති කණ්ඩායමකටවත් සාමූහිකව වැඩ කළ නොහැකි නායකයෙකුටවත් කවදාවත් සාර්ථකව ආයතනයක් ඉලක්කයක් කර ගෙන යා නොහැකියි.

මහරගම ගරු සභාපතිතුමිය (එතුමිය ගරු නගරාධිපතිතුමිය ලෙස භාවිතා කරණ බලවත්, එතුමිය තමාගේ ලුද්ගලික හිතවතෙක් වන අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ඉදිරිපිට 'නගරාධිපති' ලෙස දිවුරුම් දුන් නිසා, පනතේ කෙසේ තිබුණත් ජනාධිපති බලතලවලට යටත්ව දිගටම 'ගරු නගරාධිපතිතුමිය' ලෙස භාවිතා කරන බව දැනගන්නට තිබේ.), උකුවෙල ගරු සභාපතිතුමා හා දෙහිඅත්තකණ්ඩියේ ගරු සභාපතිතුමා තම කණ්ඩායම් සමග සුහදව හා අවබෝධයෙන් යුතුව කටයුතු කරන බවක් පේන්නට නැත. මෙවැනි අසංවිධිත ක්‍රියාකලාපයන් නිසා ඒ ආයතනවලට අමතරව ආණ්ඩුවද අපහසුතාවයට පත්ව ඇති බව පක්ෂයේ පතය වී තිබේ.

ඇත්තටම වැරැද්ද කාගේද?

පක්ෂ මාරුවක්!

අපේ රටේ දේශපාලකයින්ට චරිත තුනක් රඟපාන්න වෙලා තියෙන්නේ. එකක් මහජන නියෝජිතකම. දෙක පක්ෂ දේශපාලනය. තුන තමන්ගේ අනාගතය. මහජන නියෝජිතයෙක් වශයෙන් කටයුතු කරනවානම් අපිට තීරණයක් ගැනීමේදී තමන් නියෝජනය කරන ජනතාවගෙන් විමසලා ඒ අයගේ මතය අනුව තීරණයක් ගන්න පුළුවන්.

ඒත් පක්ෂ දේශපාලනේ කරනකොට ජනතාව මොකක් කීවත් පක්ෂය කියන දේ අපිට කරන්න වෙනවා. නැත්නම් විනය කඩ කිරීම්. පක්ෂයෙන් නෙරපීම්. ප්‍රශ්න ගොඩයි.

ඔය සේරමත් හරි අපේ අනාගතය ගැන හිතන්න ගියාම ඇතිවන ගැටළු. අද ප්‍රදේශීය සභාවේ. හෙට? හෙටත් ප්‍රාදේශීය සභාවේ! පළාත් සභාවට, පාර්ලිමේන්තුවට යන්න තහනම්ද? කවුද ඒක තීරණය කරන්නේ. ජනතාව ද? පක්ෂය ද? මම ද?

ජනතාවත් එක්කම හිඳිමින්, ජනතාව සැබෑවටම නියෝජනය කරමින්, අමාරුවෙන් හරි පක්ෂය කියන, පක්ෂයේ තීරණත් ක්‍රියාත්මක කරමින්, ගමනක් යන්න හදනකොට මෙන්න පක්ෂෙන් අපේ පාර වහනවා. ආසන සංවිධායකයෙක් කොළඹින් එවනවා. ඒත් කමක් නෑ කියල බොහොම සුහද සිතින් අළුත් සංවිධායකතුමා පිළිගත්ත කියමුකො. අළුත් නීති රීති ගොඩයි. මෙච්චර කල් කරගෙන ආපු මහජන නියෝජිතකම නෙමේ දැන් කරන්න වෙලා තියෙන්නේ. සංවිධායක තුමාගේ නියෝජිතකම. මෙපමණ කලක් මම වැඩ කළේ මම නියෝජනය කරන කණ්ඩායමේ අව්‍යශතා, අදහස් උදහස් දැන හැඳින ගෙන, ඒ අයට සාධාරනයක් ඉෂ්ඨ වෙන විදිහට. ඒත් දැන් වැඩ කරන්න වෙලා තියෙන්නේ අළුත් සංවිධායක තුමාගේ අදහස් උදහස්වලට අනුව ඒ තුමා නියෝග කරන විදිහට. දිස්ත්‍රික් නායකත්වයට කීවහම කියන්නේ බලය රැක ගන්න පක්ෂයට ආදරේ සෑම දෙනෙක්ම කැප කිරීමක් කරන්න ඕනෙ කියල.

ඇත්ත. බලය අවශ්‍ය හැම දෙනෙක්ම ඒ බලය රැක ගන්න ඕනේ දෙයක් කැප කළාට කමක් නෑ. ඒත් මට කාගෙවත් බලයක් වෙනුවෙන් මාගේ බලාපොරොත්තු කැප කරන්න බෑ. මගේ බලාපොරොත්තුව ඔය බලතන්හාවට වඩා පුළුල් දෙයක්. මම මගේ ඉලක්කයට යා යුතුයි. ඒ සඳහා මම රැකගත යුත්තේ කුමක් ද යන්නයි මේ දවස්වල මාගේ ගැටළුව. මේ ගැන අපි තව ඉදිරියට සාකච්ඡා කරමු. මම හදිස් තීරණයක් ගන්නේ නෑ. කරන දෙයක් ජනතාවත් මගේ හිතවත්තුත් සමග සාකච්ඡා කරලයි ගන්නේ. ඒ නිසා මට මෙය කියවන හිතවත් ඔබලාගේ සහයෝගයත් අවශ්‍යයි. ඔබට හැ‍ඟෙන විදිහට ඔබේ අදහස් දක්වන්න.

දෙගිඩියාවෙන් දංගෙඩියට..!

මගේ කේන්දරේ ග්‍රහ මාරුවක් වෙන කාලයක් වගේ.
අස්ථාවර භාවයක් හිතට දැනෙන්නේ.
සිතත් චංචල වෙලා. මොනවා කරන්න ද හිතා ගන්න බෑ.
දෙගිඩියාවෙන් ඉන්නනේ මේ දවසවල.

මිනිසා දේශපාලන සත්වයෙක්. දේශපාලනයේ බල කඳවුරු කිහිපයක් තිබෙනවා. දේශපාලනික සත්වයා පය තබන කඳවුර තීරණය කරන්නේ කවුද? කොහොමද? ඒකත් උපතින්ම තීරණය වෙනවාද?

‍ඡන්ද වැඩවලට එළියට බැස්ස විටදී නම් වැඩිපුරම හමු වන්නේ උපතින්ම තමන්ගේ දේශපාලන කඳවුර තෝරා ගත් ඡන්ද දායකයෝ. "අපි ඉතින් උපතින්ම කොලනෙ සර්. තරහ වෙන්න එපා." "අපේ තාත්තලත් උපන් ගෙයි ශ්‍රී ලංකා කාරයෝ.  අපේ අත කැපුවත් එන්නේ නිල් ලේ මහත්තයෝ."

ඒ පමණක්ද? අපේ ගරු ජනාධිපතිතුමාත් පසුගිය වතාවේ පක්ෂයේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වීමට ඉදිපත් කළ ප්‍රභලම සාධකයක් වුණේ 'මම මේ පක්ෂය දාල ගිය මිනිහෙක් නෙමේ.' කියන එකයි.

ඔය හැම දෙනෙක්ම තමන්ගේ දේශපාලන කඳවුර තමන් නොදැනුවත්වම මාරු කරන අය බවයි මාගේ මතය. නායකයා ඉන්න කඳවුර තමා පක්ෂයේ කඳවුර. උදාමරණයක් ලෙස 'උපතින් කොළ' කට්ටිය කොහොම වුණත් 'කැපුවත් නිල්' කට්ටිය දන්නෙම නැතුව 1994 දී තමන්ගේ කඳවුර මාරු වෙලා. මොකද අපේ හිටපු නායිකාව හිටියේ වෙනත් කඳවුරක. අපි එයාව නායකයා කරගෙන ඉන්නකම් අපේ දේශපාලන කඳවුර ඒක.(තාම ඒ කඳවුරේම තමා)

ඊ ළඟ ප්‍රශ්නය! එකම කඳවුරේ පක්ෂ කිහිපයක් තියෙනවානම් අපි සිටිය යුත්තේ කුමණ පක්ෂයේද? සලකා බැලිය යුතු නිර්නායක මොනවාද? පක්ෂ මාරු කිරීම 'කැත වැඩක්ද?'. අපගේ අවසාන ඉලක්කය විය යුත්තේ කුමක්ද?.

කෙලින්නම කියන්නම්. මම දැන් දෙගිඩියාවෙන් ඉන්නේ. නිවැරදි තීරණය නොගත්තොත් දේශපාලනයේ දංගෙඩියට තමා යන්න වෙන්නේ!

වැඩි කාලයක් නෑ තීරණය ගන්න. ඒත් හදිස්සියට වැරදි තීරණයක් ගන්නත් බෑ. මොකද කියන්නේ.

ජනරල්ගේ පෝස්ටර් ආරක්‍ෂාවට හමුදාව!

විපක්‍ෂය මැතිවරණ දූෂණ ගැන ආණ්ඩුවට චෝදනා කරද්දී ඒ අයගේ වැඩ මෙන්න.

පසුගිය දිනක එළිවෙන කොට මාගේ ප්‍රදේශයේ බොහෝ ස්ථානවල ජනරල් ෆොන්සේකා (ජනාධිපතිතුමාට) ආචාර කරනා ඡායාරූපයක් රැගත් පෝස්ටරයක් අලවා තිබුණි. එය ලංකාව පුරාම ඇලවූ එකක් බව කළ විමසීම් වලින් දැන ගන්නට ලැබුනි. පසුදා රාත්‍රියේ තමන්ගේ පෝස්ටරයක් ඇලවීමට ගිය අමතර පන්ති ගුරුවරයෙකුගේ කණ්ඩායමකට මෙන්ම ඡන්ද නීති ක්‍රියාත්මක කිරීමට ගිය පොලිස් නිලධාරීන්ටද ඒ අසල පදිංචි රණවිරු පවුල්වල සමහරුන් තම කාර්යය ඉටුකර ගැනීමට ඉඩ දී නොමැත. ඔවුන් පවසා ඇත්තේ එම පෝස්ටර් ආරක්‍ෂා කර දෙන ලෙස තම දරුවන් තමන්ට දැනුම් දුන් බවයි.

සිදු වෙන්න යන්නේ කුමක්ද?

මම අසරණ වෙලා වගේ හිතට දැනෙනවා! ... මගේ යාළුවනේ.....

තවත් නිදි නැති රාත්‍රියක් ගෙවිල ගියා. පැවරිච්චි රාජකාරි කප්පරක් කරන්න ඉතිරි වෙලා තියෙනවා, අද දවසෙත්. එත් මෙලෝ දෙයක් කරන්න හිත දෙන්නේ නෑ. දැන් දවස් කීයක් නම් මේ විදිහට ගෙවිල ගියාද? දැන් දවස් ගානක ඉඳන් මේ දුක මම විඳින්නේ. නෙට් එකට ගියෙවත්, මේල් බැළුවෙවත් නෑ දවස් ගානකින්.

ඇත්තම කියන්නම්. මට හිතා ගන්න බෑ ඔය කාටවත් මේකට, මට උදව් කරන්න පුළුවන් වෙයිද කියල.මේකයි කතන්දරේ. ඔක්කොම කියන්න පුළුවන් වෙයිද දන්නේ නෑ. පුළු පුළුවන් ටික කියන්නම්.

එයාට මම ආදරේ කරන්න පටන් ගත්තේ කවද්ද කියල නම් හරියටම කියන්න බෑ. මොකද අපි නෑයො නිසා මතක දා ඉඳන් දන්නවා. දෙන්නාගේ ම නොයෙක් ආකර්ශණීය දේවල් නිසා දෙන්නට දෙන්න කැමති වෙන්න ඇති. ආදරය කරන්න පටන් ගත්ත විදිහ - නැත්තම් මම ඔයාට ආදරෙයි වගේ දෙයක් කියල කෘතිමව පටන් ගත්ත අවස්ථාවක් නෑ. ඒත් ඇත්තටම අපි දෙන්න පනට පන.

එයා ලස්සනයි. ලස්සනට වඩා හරි ආකර්ශණීයයි. හරිම වචනේ ලියන්නෙ නෑ. මේක එයත් බලන නිසා. (එයා දන්නවා- මම කියල තියෙනවා, එයාට) ඒ ආකර්ශණීය බවම තමා මට හිතෙන්නේ මෙහෙම දෙයක් උනේ.

කොහොම හරි දේශපාලනේදි වත් හතුරෝ නැති මට දැන් ලොකුම හතුරෝ දෙන්නයි. ජීවිත තර්ජන නම් නෑ. ඒත් මම හරිම අමාරුවක වැටිල ඉන්නනෙ. අනිත් ලස්සනම වැඩේ මුන් දෙන්නම එයා වගේම මගේ නෑයො.

මම එයාට තැමති උනා වගේම අපේ පරම්පරාවේ තවත් පොරක් මෙයාට පෙරන්න පටන් ගත්තා. නෑකමට ඌ අපි දෙන්නටම පුතා වෙන්නෙ. ඒත් එයාගේ තාත්ත එහෙම ඌට තමා කැමති. එයාටනම් පෙන්නන්න බෑ. ගොඩක් විස්තර කියන්න ගියොත් මේක කියවන්න බැරි සටහනක් වෙයි. කොහොම හරි මට පාලනය කර ගන්න බැරි තත්වයට වැඩේ පත් වුණා. අන්තිමට එයාට ඌව කසාද බඳින්න වෙන තැනට වැඩේ පත්තු උණා.

මේ වෙලාවේ අපි දෙන්නගේ පිහිටට ආවා අපේ තවත් ඥාතියෙක්. නෑකමට අපේ සීයා වෙන්නෙ. ඒත් මට වඩා අවුරුදු 6 යි වයස. හැබැයි ඕනෙ ප්‍රශ්නෙකට විසඳුමක් හොයා ගන්න හරි දක්‍ෂයා. මගේ ඡන්ද වැඩ වලදිත් ගොඩක් උදව් කළා. විශේෂයෙන් ඇනෙන තැනකදී පිහිටට එන්නෙ මෙයා තමා. ඒ වගේ මේ වෙලාවෙදිත් අපේ පිහිටට ආවේ මේ සීයාම තමා.

කොහොම හරි දැන් වැඩේ ගොඩයි. දුෂ්ඨයා සීන් එකෙන් අයින් කර ගත්තා. සීයට පිං සිද්ද වෙන්න. හැබැයි එයාට ගෙදරින් යන්න උණා. අම්ම තාත්ත- විශේෂයෙන් තාත්ත තරහ උණා. ඒවනම් ඉතින් ගානක් නෑ. පොඩි එකෙක් චීස් බීස් ගානකොට ඔය විරසක මග ඇරේවි කියල තමා සීය කිව්වෙ. අන්තිමට දැන් එයා ඉන්නේ සීයාගේ ගෙදර.

දෙවන ජවනිකාව පටන් ගන්නේ එතැන් සිට. කොටින්ම කියනවා නම් දැන් සීය තමා දුෂ්ඨයා. අර දුෂ්ඨයාගෙන් එයාව බේරා ගත් සීයටලු දැන් එයා අයිති. වැඩේ කියන්නේ එයාගේ අම්මත් වැඩේට එක පයින්. අරූ හෙන බේබද්ද. ඒ ඇරෙන්න වෙන වෙන සින් කෝන් ටිකකුත් තියෙනවා. පාතාල වැඩ වගේ. ඉතින් ඒවගේ කෙනෙක්ගෙන් දුවව බේර ගත්ත මෙයාට තමා දුව ගැන තීරණ ගන්න අයිති කියල අම්ම කියනවා. හැබැයි එයා ඒවට කැමති නෑ. තවත් දෙයක්. මේ සීයට තවත් ජොයින්ට් එකක් තියෙනවා. එක් ගැන අපේ එක්කෙනා හොඳට දන්නවා. මටත් කීවෙ එයා. සීය ඒකිටත් පණලු. සීය කියන්නේ මෙයාව බඳින්න ඕනෙ කියල නෙමේලු. තව ටික කාලයක් සීයගේ ගෙදරට වෙලා ඉන්නලු. ඊට පස්සෙ සීය තීරණය කරන්නම්ලු කරන්නේ මොකක්ද කියල. ඉතින් පේන් තියෙන විදිහට අපිට දැන් තේරිලා තියෙන්නේ සීයා එන්නේ වෙන වැඩකට. ඕක මේගොල්ලන්ගෙ අම්මට තේරෙන්නේ නැති එකයි අවුල. දැන් දැන් සීයා එහෙන් මෙහෙන් අතපත ගාන්න  සෙට් වෙන්නවලු. විරුද්ධ වෙනකොට කියනවාලු අර නරුමයාගෙන් මෙයාව බේර ගත්ත නිසා සීයට අයිතියත් තියෙනවාලු මෙයාට ඔය වගේ දේවල් කරන්න.

දැන් සීය එයාගේ බාර කාරයාලු. ඒකට විරුද්ධ වෙන එක ඥාතිද්‍රෝහිකමක්ලු. නියම ඥාතිප්‍රේමියා සීයාගේ ඕනෙ කුපාඩි වැඩකට සහයෝගය දෙන කෙනාලු. අනේ මන්ද මට නම් පිස්සු හැදෙනවා. කරුමෙ කියන්නේ අපේ ගෙදරින් තියෙන විරෝදෙනෙ. නැත්නම් මෙලහකටත් මම ප්‍රශ්නෙ විසඳගෙන.

ඥාතිද්‍රෝහියෙක් වෙනවද? ඥාතිප්‍රෙමියෙක් වෙනවද? මොකද ඔයාලගේ අදහස. (ඔව් මේකෙ ඔක්කොම සිද්දිය නෑ. එකක් ඔක්කොම දේවල් කියන්නත් බෑ. අනික මට දැන් මේකට කොටන එක්ත් එපා වෙලා.)

ජනසභා ලේකම් < ප්‍රාදේශීය සභා ලේකම්

ජනසභා ලේකම් යනුවෙන් තනතුරක් ඇති කර එයට උපාධිධාරීන් බඳවා ගැනීමට යන වගක් ගැන පසුගිය දිනවල කථා කළෙමු. එම ප්‍රවෘතිය දුටු විට සිතුවේ ඔවුන් ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන්ගේ ගෝලයන් විය හැකි බවයි. එහෙත් පළාත් පාලනය පිළිබඳ ජාතික ප්‍රතිපත්තියේ සඳහන් එක් වගන්තියක් දුටු විට සිතුනේ ජනසභා ලේකම් සමාන වන්නේ බොහෝ දුරට ප්‍රාදේශීය සභා ලේකම්ට බවයි.

• “ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ස්ථර තුනකින් යුතු වූ ආණ්ඩුක්‍රමයක එක් ස්ථරයක් වශයෙන් ප්‍රාදේශීය ආණ්ඩුකරණයට ව්‍යවස්ථාමය පිළිගැනීමක් ලබාදීම මෙම ප්‍රතිපත්තියේ මධ්‍යකාලීන අරමුණකි. ඒ සඳහා ප්‍රාදේශීය  පාලන ආයතන, පළාත් සභා හා මධ්‍යම රජය සමග සහයයෝගයෙන් ක්‍රියාකරන 'ස්වයං-පාලනයේ හවුල්කරුවන්ගේ' තත්වයේ ස්වාධීන ආයතන බවට පත් කිරීමට ක්‍රියා කරනු ලැබේ. මෙහි ලා මූලික ඉලක්කය වන්නේ, දිර්ඝ ඉතිහාසයක් ඇති ස්වයං-පාලනය පිළිබඳ දේශීය සංකල්පයක් වන 'ග්‍රාම රාජ්‍ය සංකල්පය' අනුව යමින්  වර්තමාන රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිය තුළින් බිහිවූ 'ජන සභාව' නම් වූ 'ගමේ ආණ්ඩුව' බලගැන්වීම හා ඒ අනුව සහභාගීත්ව ස්වයං-පළාත් පාලනය ශක්තිමත් කරවීමයි.“

උගත් ශ්‍රමය අපතේ

උපාධිය යනු රැකියවකට සුදුසුකමක් නොවේ. එහෙත් උපාධිධාරීන් යනු රටේ සිටිනා උගත්ම පිරිස වේ. ඕනෑම සමාජයක පැවැත්ම හා සංවර්ධනය සඳහා නිෂ්පාදන කාර්යය හොඳින් සිදුවිය යුතුය. වැඩි බරක්-කැපවීමක් ඒ සඳහා යෙදවිය යුතුය. රටේ ශක්තිමත්ම ශ්‍රම බලකාය ඒ සඳහා යෙදවිය යුතුය. එසේම සුපිරි දැනුම; එනම් උගත්ම ශ්‍රම බලකාය ඒ සඳහා යෙදවිය යුතුය. එහෙත් අද රටේ සිදු වන්නේ එය නොවේ. රටේ සිටිනා උගත්ම පිරිස සොයන්නේ කිසිදු නිෂ්පාදනයක් සිදු නොකෙරෙනා රාජ්‍ය අංශයේ රැකියාවකි. ඒ අයගේ ඡන්දය බලාගෙන අපේ ආණ්ඩුව කරන්නේද සෑම උපාධිධාරියෙකුටම රජයේ රැකියාවක් සාදා දීමයි.

අළුත්ම රැකියාව ‘ග්‍රාම ලේකම්‘ (ජනසභාලේකම්) කමයි. ගමකට තිදෙනෙක් හෝ සිව් දෙනෙක් දැනටමත් රාජ්‍ය නිලධාරීන් සිටිද්දී තවත් රාජ්‍ය නිලධාරියෙක් ගමට අවශ්‍යද? ඔහුට කරන්නට ඉතිරිව ඇත්තේ කුමක්ද? මෙවැනි නිලධාරියෙකුගෙන් නිපදවන දේ කුමක්ද? අවම වශයෙන් සම්පූර්ණවන යටතල පහසුකමවත් කුමක්ද?

නිරපරාදේ තවත් උපාධිධාරීන් 14,000 ක් නිශ්පාදන කාර්යයෙන් ඈත්ව රටට බරක් වීම පමණක් සිදුවනු ඇත. ජනසභා සංකල්පයද උඩුවටිකුරු කරමින් කිරීමට යන මේ අසාර්ථක කාර්යයට මාගේ විරෝධය ප්‍රකාශ කරමි.

විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි නොකළ යුතුයි!

අද රටේ දේශපාලනයේ කතා වෙන ප්‍රධාන මාතෘකා දෙකකි.

1. සරත් ෆොන්සේකා පොදු ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා වීම
2. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම

මේ සංවාද දෙකේම අරමුණ ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂට පහර දීමයි.
සරත් ෆොන්සේකාට මහින්දව පරාජය කිරීමට හැකිද නොහැකිද යන්න වෙනම කාරණයකි. එහෙත් ලංකාවට විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අවශ්‍යයද නැද්ද යන්න විශේෂයෙන් සාකච්ඡා කළ යුතු කරුණකි.

රටක යහපාලනය සඳහා එකිනෙකෙන් ස්වායත්ත ආයතන තුනක් අවශ්‍ය වේ. ඒවානම්

1. විධායකය
2. ව්‍යවස්ථාදායකය
3. අධිකරණය

ලංකාවේ මෙම ආයතන තුන ස්වායත්ත බව බැලූ බැල්මට පෙනුනද, සංකල්පනාත්මකව පෙනුනද සැබැවින්ම ස්වායත්ත ආයතන නොවේ. බොහෝ අවස්ථාවලදී විධායකය විසින් අධිකරණය පාලනය කොට තිබේ. විධායකයේ වැදගත් කොටසක් නියෝජනය කරනා කැබිනට් මණ්ඩලය තෝරා ගන්නේ ව්‍යවස්ථාදායකයෙනි. මේ ලෙස බැලූ විට ලංකාවේ මෙම ආයතන තුන එකිනෙක මත රඳා පවතින තත්වයක් පෙන්නුම් කරයි. මෙම තත්වය සුභදායක නොවේ.

ඒ නිසා කළ යුත්තේ විධායකය හෝ එහි කොටසක් තෝරා ගැනීම ව්‍යවස්ථාදායකයෙන් නොකිරීමයි. මහජන ඡන්දයෙන් තේරී පත්වන ජනාධිපතිට අවශ්‍ය කැබිනට් මණ්ඩලය ඔහු කැමති කෙනෙකුගෙන් තෝරා ගැනීමට ඉඩ තිබිය යුතුය. එහෙත් එයට පාර්ලිමේන්තු හෝ පළාත් සභා නියෝජිතයින් ඇතුලත් නොවිය යුතුය. ඒසේම විධායකය ක්‍රියාකළ යුතු ආකාරය පිළිබඳව නීති පැනවීම ව්‍යවස්ථාදායකය මගින් කළ යුතුය. සියළුම කාර්යයන් සඳහා මුදල් අනුමත කිරීම ව්‍යවස්ථාදායකය කළ යුතුය.

ඔබ තවමත් ‘පොලිස් බද්ද‘ ගෙවනවාද?

1805 දී පත්වූ මේට්ලන්ඩ් ආණ්ඩුකාරයා විසින් පොලිස් සේවයේ නඩත්තු වියදම පියවා ගැනීම සඳහා බද්දක් පනවන ලදී. වර්තමානයේදීද වරිපනම් බද්ද නමින් හඳුන්වනු ලබන මෙම බද්ද 1865 අංක 16 දරණ පොලිස් ආඥාපනත මගින් බලාත්මක කර ඇත. එම නීතිය තවමත් අක්‍රිය කර හෝ නිශේධ කර නොමැත.

අදද ලංකාවේ පළාත් පාලන ආයතනවල ප්‍රධානම ආදායම් ප්‍රභවයක් වී ඇත්තේ මෙම බද්දයි.
කිසිම සේවාවක් නොසපයා අය කර ගත හැකි බදු කිහිපයක්ම තිබෙන මුත් වරිපනම් බදු සේවාවක් සපයා අයකර ගත යුතු බද්දකි. ඔබ වෙසෙන්නේ නගර සභා හෝ මහ නගර සභා කොට්ඨාශයක නම්, කිසිම සේවාවක් නොසපයා ඔබගෙන් වරිපනම් බදු අය කර ඇත්නම් වහාම ඔබ පළාතේ පළාත් පාලන ඇමතිතුමා වෙත පැමිණිල්ලක ඉදිරිපත් කර සහනයක් ලබා ගන්න. එහෙත් ප්‍රාෙද්ශීය සභා බල ප්‍රදේශයකනම් ඔබට ඒ සහනය හිමි නොවේ.

මී ළඟ ජනාධිපති

වර්තමාන ජනාධිපතිතුමාගේ ධූර කාලය අවසන් වීමේ අවස්ථා දෙකක් තිබේ. එක නම් එළඹෙන ඡන්දයෙන් පරාජය වීමේ අවස්ථාවයි. දෙක නම් දෙවන වරටද ජයග්‍රහණය කර එම කාලයද අවසන් වූ විට එළඹෙන අවස්ථාවයි. මීට මාස කිහිපයකට පෙර නම් තවත් වසර 25කටම ජනාධිපතිකම එතුමාට වෙන් නොකළ කෙනෙක් නොසිටි තරම්ය. රනිල් පවා එසේ සිතුවාට සැක නැත. දකුණේ ඡන්දයෙන්  85%ක් ලබාගත් විට ජනාධිපතිකම අසීමිත වාර ගනනක් දැරීමට හැකිවන ලෙස ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කරගන්නා අයුරු බොහෝ දෙනා සිතින් මවාගෙන සිටි බවට මොනවාද ඔට්ටු. එහෙත් අයෙකුට සුභ, අයෙකුට අසුභ ඒ සිහින සියල්ල ගසාගෙන ගිය සුනාමිය ආවේද දකුණේ ඡන්දය හරහාය.

අපේ ජනාධිපතිතුමා වාසනාව පෙරටු කරගත් දේශපාලකයෙකි. රනිල් අවාසනාව කරපින්නා ගත් දේශපාලකයෙකි. අවාසනාව සදහටම තිබුනද වාසනාව කොයි මොහොතේ ගිලිහී යා හැකිදැයි කිව නොහැක. රනිල්ගේ අවාසනාව එසේම තිබෙද්දී ජනාධිපතිතුමාගේ වාසනාව ගිලිහුනොත් එය තවත් කෙනෙකුගේ වාසනාව විය හැකිය.

ඒ වාසනාවන්තයා කවුරු විය හැකිද? මා අත්විඳි දේශපාලන අතීතයේ රාජ්‍ය බලය මාරු වූ සෑම වේලාවකම තීරණාත්මක සාධකය වූයේ මාධ්‍යයයි. (මාරු නොවූ අවස්ථාවල එයට බලපෑවේද මාධ්‍යයමයි. විශේෂයෙන් රනිල්ගේ අවාසනාවේ ලොකුම සාධකය මාධ්‍යයෙන් නොලැබුණූ සහයෝගයයි.) මෙවරද තීරණාත්මක සාධකය බවට මාධ්‍ය පත්වෙමින් පවතින බව පෙනෙන්නට තිබේ. තනි අශ්වයා වෙතට තරඟයක් ගෙන ආවේ මාධ්‍යයි. පෙර ජනාධිපතිවරණ කාලයේ පවා  සරත් කෙනෙකු කරළියේ සිටි නමුත් සරත් පොන්සේකා කරළියට අවේ අහම්බෙනි. ඒ ගෙන ආවේද මාධ්‍යයි. අවාසනාවන්ත ලෙස රනිල්ට පහර දෙන දිවයින ඇතුළු සියළු මාධ්‍ය අද ජනරාල් ශක්තිමත් කර හමාරය.

මීළඟ ජනාධිපති කවුද? අද සියළු දෙනාගේ හද ගැහෙනා රාවය එයයි.

මට තිබෙනා ගැටළු එය නොවේ. මී ළඟ ජනාධිපතිට/රටේ නායකයාට ලැබෙණා ආණ්ඩුව කුමක් විය හැකිද? අපේ සභාවේ අපේ කණ්ඩායමේ සියළු දෙනා, පිටට කුමක් කීවත් හිතේ චකිතයෙන් සිටිනා ආකාරයට ජනරාල් දිනුවොත් ආණ්ඩුව යූ එන් පී වනු ඇත. ජනරාල් පරම්පරාවෙන් යූ එන් පී කාරයෙකු වුවත් රනිල්ගේ ලිබරල් ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති ඔහුට දිරවයිද? (ජනරාල් ඉල්ලා ඇත්තේ අධ්‍යාපනය හා සෞඛ්‍ය පමනක් බවයි ආරංචිය) අනෙක් අතට ජේ වී පියට රෙද්දක් ඇඳගෙන ඔය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිවලට අත ඉස්සිය හැකි වේද? අපේ ජනාධිපතිතුමා ඇතුළු සියළු දෙනා දන්නා පරිදි “රනිල්නෙ අපට තිබුනු ප්‍රශ්නෙ; දැන් අවුලක් නෑ, අපි කොහොමත් ඒ පැත්තෙනේ"  කියා අර 17 දෙනා (දැන් 16යි; කොහොමත් ජාතික සංගමය හදා ගෙන එහෙම සෙට් වෙන්නේ ඔය හූදුවට තමා) ජනරාල් සමග එක් වුනාට “ජනරාල් ගේන්න අපි තමා දරදිය ඇද්දේ, ඒ නිසා අපි කොහොමත් ජනරාල් එක්කයි" කියා එකතු විය හැකි හෙළ උරුමය, රනිල් උතුරට වැඩි බලතල දෙද්දී කෙසේ ඉවසා සිටින්නද?

අනිත් අතට ඔය කවුරු පිටපොට ගැහුවත් ජනාධිපතිතුමාගේ වාසනාව තවමත් තිබේනම් ඊළඟට එතුමාට ලැබෙනා ආණ්ඩුව කුමක් විය හැකිද? නන්දන ගුනතිලක, කමල් දේශප්‍රිය දක්වා මේ වන විට එකතු වී සිටිනා සියළු දෙනාටමද, ගල උඩ සටනක් වැනි එළඹෙන ජනාධිපතිවරනය ජය ගැනීම සඳහා කිසිදු කේවල් කිරීමකින් තොරව ඉල්ලන දෙයක් දීමට පොරොන්දු වී එක් කරගන්නා සියළු දෙනාටමද සංග්‍රහ නොකර, ඊරිසියාවට වගේ විමල් කියනා විදිහට කැබිනට එක 30ට 35ට අඩු කළොත් මගේ පළමු කියමන; ධූර කාලය අවසන් වන අවස්ථා ගනන දෙකයි කියපු එක වරදින්නට ඉඩ තිබේ. ලංකාවේ විධායක ජනාධිපති ඉතිහාසයේ දෝශාභියෝගයකින් පරාජයවූ පළමු ජනාධිපතිතුමා වීමේ අවාසනාවන්ත අවස්ථාව එළඹෙනු ඇත.

ඔබේ ප්‍රතිබිම්බය පාර්ලිමේන්තුවේ.

පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීලා, පළාත් සභා මන්ත්‍රීලා හා පළාත් පාලන ආයතන සභිකයෝ යනු රටේ වැසියන්ගේ නියෝජිතයෝය. (ජනාධිපති යනු නියෝජතයෙකු නොව, අපව පාලන කිරීම සඳහා අප විසින් තෝරා ගන්නා අයෙකි.) ජනාධිපති හැර මෙම සියළුම නියෝජිතයින්ගෙන් පොදුවේ පිළිබිඹු වන්නේ ඔවුන් නියෝජනය කරනා කණ්ඩායමේ පොදු ලක්ෂණයි. සමාජය හැසිරෙන්නේ කෙසේද, පාර්ලිමේන්තුවේ හැසිරෙන්නේ එසේය.  පළාතේ හැසිරෙන්නේ කෙසේද, පළාත් සභාවේ හැසිරෙන්නේ එසේය. ගමේ හැසිරෙන්නේ කෙසේද, ප්‍රාදේශීය සභාවේ හැසිරෙන්නේ එසේය. ඔබගේ නියෝජිතයා මහජන මුදල් කාබාසිනියා කරයි නම්, ඔබත් එසේ කරන්නෙකු විය යුතුය. නො එසේනම් ඔබ ඔහුට ඔබගේ මනාපය නොදෙනු ඇත. ඔබගේ නියෝජිතයා මැරකම් කරයි නම්, ඔබත් එසේ කරන්නෙකු විය යුතුය. නො එසේනම් ඔබ ඔහුට ඔබගේ මනාපය නොදෙනු ඇත. ඔබගේ නියෝජිතයා දූෂණ කරයි නම්, ඔබත් එසේ කරන්නෙකු විය යුතුය. නො එසේනම් ඔබ ඔහුට ඔබගේ මනාපය නොදෙනු ඇත. ඔබගේ නියෝජිතයා හොරකම් කරයි නම්, ඔබත් එසේ කරන්නෙකු විය යුතුය. නො එසේනම් ඔබ ඔහුට ඔබගේ මනාපය නොදෙනු ඇත. ඔබගේ නියෝජිතයා රට විනාශ කරයි නම්, ඔබත් එසේ කරන්නෙකු විය යුතුය. නො එසේනම් ඔබ ඔහුට ඔබගේ මනාපය නොදෙනු ඇත.
මෙම තත්වයේ වෙනසක් ඔබ බලාපොරොත්තු වන්නේ නම්, පළමුව ඔබ වෙනස් වෙන්න. ඉන් පසුව ඔබව නියෝජනය කිරීමට සුදුසුම පුද්ගලයාට ඔබේ මනාපය දෙන්න.  එවිට ඔබට මෙසේ නොසිතෙනු ඇත.

රාජ්‍ය සේවකයින් සියළු දෙනාට විදේශ සංචාර

මහජන නියෝජිතයෙකු වීමේ හේතුවෙන් ජීවිතයේ ප්‍රථම වතාවට විදේශයකට යාමට හැකිවුණා. ඇත්තටම යන්න අවස්ථාව ලැබුණ වෙලාවේදීනම් ඒතරම් වැඩක් ඇති දෙයක් ලෙස හිතුනේ නෑ. නිකම් සීනි බෝල වැඩක් කියල හිතුවේ. ඒත් සංචාරයේ ටික දුරක් යද්දී තමා තේරුනේ මොන තරම් වැදගත් දෙයක්ද කියල.

ගෝලීයකරණය වෙලා ගෝලීය කරණය වෙලා කියල කෑ ගැහුවට අනෙක් රටවල සිදුවන දේවලින් කොච්චර අඩුවෙන්ද අපට දැනගන්න ලැබෙන්නේ. විශේෂයෙන් පාලකයින්, මහජන නියෝජිතයින් හා රාජ්‍ය සේවකයින්ට අනෙක් රටවල සිදුවන දේ ගැන අත්දැකීම් ලබාගැනීමේ අවස්ථාව අනිවාර්යයෙන්ම ලබා දිය යුතුයි.

අපිට පුළුවන් මෙච්චරයි...!

මගේ දෙවන සටහන මගින් පළාත් පාලන ආයතනයත් තවත් පුද්ගලයෙකු ලෙස අර්ථ දක්වා කරුණු ගෙන හැර පෑවද තනි පුද්ගලයෙකුත් පළාත් පාලන ආයතනකුත් අතර වෙනස්කම් තිබෙන අවස්ථාද ඇත.
ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට නීතියෙන් හෝ සමාජ සාරධර්ම වලින් තහනම් කොට නොමැති ඕනෑම දෙයක් කිරීමේ නිදහස තිබේ. එහෙත් පළාත් පලාන ආයතනයකට හැකි වන්නේ නීතියෙන් කළ හැකියැයි සඳහන් කර ඇති දේ පමණි. කළ නොහැකියයි කියා නොතීබූ පහණට සිතෙන සිතෙන දෙයක් කිරීමේ හැකියාව පළාත් පාලන ආයතනයකට නොමැත.

1987 අංක 15 දරන ප්‍රාදේශීය සභා පනතේ 3 වගන්තියේ ප්‍රාදේශීය සභාවල කර්තව්‍ය මෙසේ දැක්වේ.

එක් එක් ප්‍රාදේශීය සභා ප්‍රදේශය සඳහා සංස්ථාපනය කරන ලද ප්‍රාදේශීය සභාව, එම ප්‍රදේශය ඇතුළත පාළත් පලාන ආයතනය විය යුතු අතර,

• මහජන සෞඛ්‍යයට

• පොදු උපයෝගීතා සේවාවන්ට සහ

• පොදු මංමාවත්වලට ද
  

සාමාන්‍යෙයන් එම ප්‍රදේශය ඇතුලත ජනතාවගේ

• සුඛ විහරණය

• පහසුව හා

• සුභසාධනය

සහ සියලු පහසුකම්

• ආරක්‍ෂා කිරීමට සහ

• ප්‍රවර්ධනය කිරීමටද

අදාල සියලු කරුණු

• විධිමත් කිරීම

• පාලනය කිරීම සහ
  

• පරිපාලනය කිරීම

ඊට භාර විය යුතුය.

ඉතා විශාල පරාසයක් ඇතුලත් සේ පෙනුන ද ප්‍රාෙද්ශීය සභාවකට හිමිව ඇත්තේ ඉතා සුළු කාර්ය කොටසකි. පළාත් පාලන ආයතනයක් ලෙස සැලකූ විට, එවැනි ආයතනයකට හිමි වන්නේ මෙම කාර්යයන් පමණක් විය හැකිය. එහෙත් ප්‍රාදේශීය සභා පිහිටුවීමේ අරමුණ වූයේ ප්‍රාදේශීය මට්ටමට බලය බෙදා දීමය. ඒ අර්ථයෙන් ගත් විට ප්‍රාදේශීය සභාවකට හිමිව ඇති බලතල කෙතරම් අවමද? ප්‍රදේශයේ සංවර්ධනය, ආර්ථිකය, සමාජීය වර්ධනය වැනි ප්‍රධාන කරුණු මෙන්ම අධ්‍යාපන, සෞඛ්‍ය, ප්‍රවාහනය, වැනි කරුණුවලින්ද යම් ප්‍රමාණයක් ප්‍රාදේශීය සභාවට හිමි විය යුතුය.

නිවැරදි කිරීමක්:- පළාත් පාලන ආයතනවලට මෘදුකාංග මිලදී ගැනීම තහනම්...!

කතෘ සටහන.


'පළාත් පාලන ආයතනවලට මෘදුකාංග මිලදී ගැනීම තහනම්...!' නමින් මෙම්බර් ඩොට් කොම් හි පලවූ සටහන සම්බන්ධව අදහස් දක්වමින් එවා ඇති විද්යුත් තැපෑල් පණිවුඩයක් මගින් එම සටහනේ දැක්වූ කරුණු කිහිපයක් නිවැරදි කර තිබේ. එසේම අප දැනගෙන නොසිටි කරුණු කිහිපයක් පිළිබඳව පැදිලි කිරීමක්ද සිදු කර ඇත එබැවින් එම ලිපියේ සඳහන් කරුණු මෙසේ පල කරන්නෙමු.

ගරු මැම්බර් තුමනි,

ඔබගේ බ්ලොග් අඩවියේ පලවූ 'පළාත් පාලන ආයතනවලට මෘදුකාංග මිලදී ගැනීම තහනම්..!' නැමැති සටහන සම්බන්ධව කරුණු පැහැදිලි කිරීම සඳහා මෙම විද්‍යුත් ලිපිය එවමි. එම සටහන හරහා ප්‍රතිචාර මගින් පිළිතුරු දීමට හැකියාව ඇති බව දනිමි. එහෙත් තවත් අයට ඔබතුමාගේ ගේ සටහන හරහා අදහස් දැක්වීමට ඉඩ තබමින් ඔබතුමාගේ දැන ගැනීම පිණිස මේ කරුණු දන්වා එවීමට අදහස් කළෙමි.

ඔබතුමා වැනි මහජන නියෝජිතයෙකු ‍තොරතුරු තාක්‍ෂණ ක්‍ෂේත්‍රයේ ප්‍රයෝජන ලබා ගැනීමට පෙළඹීම සම්බන්ධව මාගේ සතුට හා උපහාරය ඔබතුමා වෙත පුද කරමි. ඔබතුමා බ්ලොග් ලිවීම සඳහා පෙළඹීමට හේතුව දුටු විට සියුම් සතුටක් මා තුල ඇතිවිය. කෙසේ වුවද ආරූඩ නමකින් පෙනී සිටිනා ඔබතුමාගේ අනන්‍යතාව සොයා බැලීමට කිසිසෙත් උත්සාහ නොකරමි. මා වෙත පුද්ගලිකව හෝ හෙලිදරව් වීමක් බලාපොරොත්තු නොවෙමි.

දැන් අපි ඔබතුමාගේගේ බ්ලොග් සටහන දෙසට යොමු වෙමු.

“පළාත් පාලන දෙපාර්තමේනතුව විසින් ‘කිසිම පරිගණක මෘදුකාංගයක් මිලදී නොගන්නා‘ ලෙස උපදෙස් ලබා දී ඇත. මෙයට හේතුව ලෙස පළාත් පාලන කොමසාරිස් දක්වා ඇත්තේ පළාත් පාලන අමාත්‍යංශය මෘදුකාංග නොමිලේ ලබා දීම සඳහා ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක කර ඇති නිසා නව මෘදුකාංග මිලදී ගැනීම සුදුසු නොවන බවයි.“     

ඔබතුමා නිවැරදිය. පළාත් පාලන අමාත්‍යංශය ‘පළාත් පලනය සඳහා තොරතුරු තාක්‍ෂණ ව්‍යාපෘතිය‘ නමින් ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක කර තිබේ.

මෙම ව්‍යාපෘතිය පිළිබඳ තොරතුරු සැකෙවින් මෙසේය.

• ‍තොරතුරු හා සන්නිවේදන තාක්‍ෂණ නියෝජිතායතනය හෙවත් ඉක්ටා ආයතනය සමග එක්ව පළාත් පාලන හා පළාත් සභා අමාත්‍යංශ මෙම වෘපෘතිය මෙහෙයවයි.
• ‍මෙම ව්‍යාපෘතියේ ප්‍රධාන අරමුණ පළාත් පාලන ක්‍ෂේත්‍රයේ තිබෙන්නා වූ යල් පැන ගිය හා ආකාර්යක්‍ෂම කාර්යයන් යළි නිර්මාණය කොට ක්‍රියාත්මක කිරීමය.
  
• තොරතුරු හා සන්නිවේදන තාක්‍ෂණය යනු මෙම යළි නිර්මාණය කළ ක්‍රියාවලිවල ක්‍රියාත්මක කිරීමේ උපකරණය.
• පළාත් පාලන සේවාවන් මහජනතාවගේ පහසුව අරමුණු කර ගනිමින් සිදු කිරීමට මෙම ව්‍යාපෘතිය මගින් සැලසුම් සකස් කරනු ඇත.
• නියමු ආයතන ලෙස තෝරා ගත් මහ නගර සභාවක, නගර සභාවක හා ප්‍රාදේශීය සභාවක මෙම නව්‍යකරණ වැඩපිළවෙල පළමුව ක්‍රියාත්මක කරනු ලැබේ.
• ඒවායේ දී නව ක්‍රියාවලිවල හා මෘදුකාංගවල ක්‍රියාකාරිත්වය අධ්‍යනය කොට රටේ සියලුම පළාත් පාලන ආයතනවලට ගැපෙන අයුරින් සකස් කර, අනෙක් පළාත් පාලන ආයතන වෙත ලබා දෙනු ලැබේ.
  
• ‍ මෙම ක්‍රියාවලි ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීමේ වැඩපිළිවෙලට, පළාත් පාලන ආයතනයක් මගින් මහජනතාව වෙත ලබා දෙනු ලබන සේවාවන්ගෙන් 95% ක් පමණ ආවරණය වේ.
• එම සෑම ක්‍රියාකාරකමකටම අවශ්‍ය මෘදුකාංග මෙම ව්‍යාපෘතිය යටතේ නිර්මාණය වී නොමිලේ ලැබෙනු ඇත.
•  මේ දිනවල ක්‍රියාවලි යළි නිර්මාණය කිරීම් සිදු කෙරෙමින් පවතින අතර එළඹෙන වසර තුලදී මෙම ව්‍යාපෘතියේ ප්‍රතිඵල දැකීමට හැකිවනු ඇතැයි බලාපොරොත්තු වෙමු.

ගරු මැම්බර්තුමනි,

ඔබතුමා ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලියේ සුභාරතිය මගින් දැනුවත් වන්නට ඇත්තේද මෙම ව්‍යාපෘතිය පිළිබඳව ම විය යුතුය. එහෙත් මෙම ව්‍යාපෘතිය අතරමග නතර වී නොමැත. එය සැලසුම් කළ කාලසටහනට අනුව හොඳින් සිදුවෙමින් පවතී.

“සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවේ ව්‍යාපෘති වලට සිදු වන්නේ ඔය සැන්තෑසියමය. එක් කාලයක් (අපි එන්නට කලින්) තිරසර නගර සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක වී ඇත. ප්‍රතිඵලයක් නැත. පවිත්‍ර ගංගා නමින් ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක වී ඇත. පිරිසිදු වූ ගඟක් නැත. ඝණ අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරණ ව්‍යාපෘතිනම් අනන්තවත් ක්‍රියාත්මක විය. ඒවාට පිංසිද්ද වෙන්නට ලෝකයේ විශාලම කෘතිම කන්ද ඉදි කිරීමේ ගෞරවය ලංකාවට ලබා ගැනීමට හැකි විය. එය තවමත් කොළඹ, බ්ලූමැන්ඩල් ප්‍රදේශයේ සුරක්‍ෂිතව පවතී. පළාත් පාලන ප්‍රතිසංස්කරණ නමින් විශාල වැඩසටහනක් ක්‍රියාත්මක විය. ලන්කාවේ පළාත් පාලනය තවමත් සුද්දා පටන් ගත් තැනමය. මේ තොරතුරු තාක්‍ෂණ ව්‍යාපෘතියටද ඒ දේම සිදු වී ඇතිවා වැනිය.“

ලංකාවේ ආරම්භ වූ ව්‍යාපෘති යම් ප්‍රමාණයක් අසාර්ථක වන්නට ඇත. අතරමග නතර වන්නට ඇත. බලාපොරොත්තු වූ ඉලක්කයන් සපුරා ගැනීමට නොහැකි වන්නට ඇත. ඒවාට එසේ වන්නට හේතු වන්නට ඇත්තේ කුමණ කාරනා විය හැකිද? පළාත් පලානය පිළිබඳවත් තොරතුරු තාක්‍ෂණය පිළිබඳවත් එකසේ උනන්දුව දක්වන ඔබතුමා වැනි තරුණ ජනතා නියෝජිතයින්ගේ සමාජීය වගකීම තිබෙන්නේ මෙතනය.

ඕනෑම ව්‍යාපෘතියක් සාර්ථක වීමට නම් එහි ප්‍රතිලාභින් එම ව්‍යාපෘතියේ නිමැවුම් පිළිබඳව තෘප්තිමත් විය යුතුය. එසේ වීමටනම් එම ව්‍යාපෘතිය සැලසුම් කළ යුත්තේ එම ප්‍රතිලාභීන් අරමුණු කර ගෙනය. මා ඉහතින් දැක්වූ පරිදි ‘පළාත් පලනය සඳහා තොරතුරු තාක්‍ෂණ ව්‍යාපෘතිය‘ සැලසුම් කරනු ලැබුවේ මහජනතාව අරමුණු කරගෙනය. එබැවින් ජනතා නියෝජිතයින් ලෙස ඔබතුමන්ලා මෙවැනි ව්‍යාපෘති ජනතාව අතරට ගෙනයමින් ආරක්‍ෂා කළයුතුව ඇත.

කවදා මේ ගල් යුගයෙන් මිදෙන්නට හැකි වේද?

ගරු මෙම්බර්තුමනි, ගල් යුගයෙන් මිදීමේ කාලය එළඹ ඇත. තීරණය ඇත්තේ ඔබතුමන්ලා අතය. ඔබතුමන්ලාගේ අභිලාසය මතම එය සිදුවනු ඇත.

සිංහල බ්ලොග්කරණයේ දිගින් දිගටම රැඳී සිටින ලෙස ඔබතුමාගෙන් ඉතා ගෞරවයෙන් ඉල්ලා සිටින අතර, ඔබතුමාගේ ජනාතා සේවය සර්‍වප්‍රකාරයෙන්ම සාර්ථක වේවායි ප්‍රාර්ථනා කරමි.

අකමැති වැඩක් 'අනර්කලී සමග'

සාමාන්‍යයෙන් තරුණ ජවය තියෙන පිරිමි කැමතියි මම අකමැති උනාට. දේශපාලඥයෝ විශේෂයෙන්ම. ඉඳල හිටල කරනවාට වඩා නිරන්තරයෙන්ම තියෙනවානම් තමා ඒ ගොල්ල වඩාත් කැමති. වියදම නම් සැරයි තමා. ඒත් ආතල් එක ඒ වගේද? තමන්ගේ දෛනික රාජකාරී පැත්තකින් තියල, රැයක් දවාලක් නැතුව, හරියට සත්තු වගේ හැසිරෙන්නේ සමහර වෙලාවට. ඇත්තම කියන්නේ; මම නම් කැමති නෑ ඔය පිළිවෙලට. හැම දේකටම කලක් වෙලාවක් තියෙනවා. ඔහොම ගියාම අපේ හොඳ පණ යනවා. “උඹ ගෑනියෙක්නේ බං." එහෙම කියයි කට්ටිය. ඇත්ටම මට වඩා ගෑණුත් කැමතියි. ඒකනේ ගෙවල් දොරවල්, දරු මල්ලෝ අමතක කරල හෝටල් ගානේ රෙසට් හවුස් ගානෙ රිංගන්නේ. අඳුරන අයගේ, හිතවතුන්ගේ ගෙවල්වලට ගියත් ඉතින් එකම දේනෙ. අනර්කලීලට හොඳනම් අපිට නරක මොකද කියල ඒ ඇත්තියෝ අහයි. අනර්කලී වගේද ඔයාල.

ඇත්තටම මේක සදාචාරාත්මක නෑ. සදාචාරය පැත්තකින් තියමු. ආර්ථිකයට පවා ඔරොත්තු දෙන්නේ නෑ. ඇයි සේරම එකම සැරේ තිබ්බනම් දිනන්න බැරිද? අනිවාර්යයෙන්ම දිනන්න පුළුවන්. යුද්ධ ජයග්‍රහනයත් එක්ක ලබපු ජනප්‍රියතාවය, මහජන ආකර්ෂණය දැන් අඩු වේගෙන යනවා. දකුණත් උතුරු මැද එක්කම තිබ්බා නම් දකුණෙ ඡන්ද දාන ප්‍රතිශතය පවා මීට වඩා වැඩි වෙන්න තිබුණා. දැන් 60% ට අඩුයිනේ. දිනන එක අවුලක් නෑ. ඒත් ප්‍රතිශතය 85%...?

මම ලබපු අත්දැකීම නම් පිටන් ගිහින් කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෑ. එහේ මිනිස්සුන්ට නිකං කරදරයක් විතරයි. ඇත්තටම අපේ පළාතේ ඡන්දය වෙලාවේත් අපි වැඩියම මහන්සි උනේ කොළඹින් ඇවිත් හිටිය මැති ඇමතිවරුන්ට සලකන්න තමයි. පොඩ්ඩක් හරි අඩුපාඩු උනොත් සංවිධායකගෙන් සෝලිනේ. ඉතින් මට භාර දීල හිටිය කට්ටියට අතින් වියදම් කරගෙන සැලකුවා. කවුරුත් ගියේ “ඔනේ දේකට එන්න මල්ලි. ඕනෙ උදව්වක් දෙන්නම්“ කියල. කට්ටිය හරි දක්‍ෂයි. මාර කතා. ඕනෙ ප්‍රශ්නයක් උනොත් පට් ගාල ඇටෙන්ඩ් වෙනවා. පළාතම හෙල්ලිලා හිටියේ. කොච්චර හෙල්ලුනාද කිව්වොත් අපේ කොට්ඨාසෙ දෙන්නම් පරාදයි.

ගාල්ලට අපි ගිහිල්ලත් ඊට වඩා දෙයක් කළා කියල නම් මම හිතන්නේ නෑ. මමත් ඉතින් රූකඩයක් වෙන්න බැරි නිසා වෙනස් විදිහේ දෙයක් කරන්න උත්සාහ කළා. ඒත් අනර්කලී ඇතුළු සියලුම දෙනා හිටියේ සම්ප්‍රදායික රාමුවේ. මනාපනම් ඇති ඕනෙ තරම්. ඒත් ඒ අපි කරපු දේවලින් නෙමේ. එයා ජීවිතයේ වටිනාම දේවල් කැප කරල ලබා ගත්තු ජනප්‍රියතාවය නිසි ලැබෙන දේවල්.

මට අදාල කොට්ඨාසයේ නොවුනත් මට මුණ ගැහුනා නියම චරිත දෙකක්. දෙන්නම මැම්බර්ල. (මම කැමති උනාට ඒ දෙන්නම ඒ නමට කැමති නෑ. ඒ නිසා නිවැරදි කරන්නම්. එක්කෙනෙක් ප්‍රාදේශීය සභා මන්ත්‍රී තුමෙක්; අනෙක් කෙනා තුමියක්). මන්ත්‍රීතුමා ඡන්දෙ ඉල්ලල නෑ. ඉල්ලන්න හදලත් නෑ. ඒ උනාට බැහැල වැඩ. කොටින්ම මිනිහා වැඩ කරන කෙනාවත් මිනිහ තරම් දඟලන්නේ නෑ. එයා වැඩ කරන්නේ තමන්ගේ සභාපතිතුමාට. සභාපතිතුමා දිනුවොත් උපසභාපති සභාපති වෙනවා. ඊළඟට මනාප මෙයාට. එතකොට එයා උපසභාපති.

මන්ත්‍රීතුමිය ඡන්දෙ ඉල්ලන්න දෙන්න කියල ඉල්ලුවා. දෙනවමයි කියල හිටියා. ඒත් අන්තිමට කැපිල. හේතුව ප්‍රසිද්ධ උනා. අනර්කලී මාතරට ඉල්ලුවානම් මෙයාට දෙන්න තිබුණා. ඒත් ගාල්ලට ආව නිසා දෙන්න විදිහක් නෑ; මොකද තවම නීතියෙන් කාන්තා නියෝජන ප්‍රතිශතය නියම කරල නෑ. ඒ නිසා දැන්ම වැඩිපුර ගෑනුන්ට දෙන්න බෑ. ඒ නිසා මේ මන්ත්‍රීතුමියට ටිකට් එක නෑ. රැස්වීමක දෙකක එක ළඟ වාඩිවෙලා ඉඳල ටිකක් යාළු උනාට පස්සෙ මමත් නිකමට ඇහුවා අනර්කලී නිසා කැපුනා නේද කියල. “මොන පිස්සුද මල්ලි, ලොක්කගෙ එකා ඉල්ලන නිසා මාව කැපුවේ. කාන්තා නියෝජනය නියම කරල නැත්නම් කී දෙනෙක් දැම්මහම මොකෝ. මුන්ට පිස්සු.“

සතියක් විතර අකමැති වැඩක් කරල ඇවිත් අද තමා නෙට් එකට ගියෙත්. වි-තැපෑලත් පිරිල. අන්තිමට දාපු ෆෝස්ට් එකට මේල් එකකින් උත්තරයකුත් එවල. ඒ ගැන හෙට කියන්නම්. දැන් නිදා ගන්නවා. හෙට පාන්දර ඇහැරෙන්න ඔනෙ. ප්‍රතිපල වලට සුභපතන්න තියෙනවානෙ.

පළාත් පාලන ආයතනවලට මෘදුකාංග මිලදී ගැනීම තහනම්...!

එඬේර යුගය, ගොවි යුගය හා තාක්‍ෂණ යුගය පසු කොට අද අප පැමිණ සිටින්නේ තොරතුරු තාක්ෂණ යුගයටයි. ලෝකයේ පමණක් නොව ශ්‍රී ලංකාවේද බොහෝ ආයතන තම කාර්යයන් පහසු කර ගැනීම සඳහා තොරතුරු තාක්ෂණය යොදා ගෙන ඇත. එසේම තව තවත් ආයතන තොරතුරු තාක්‍ෂණය හෙවත් පරිගනක ගත කිරීම් සිදු කෙරෙමින් පවතී.

එසේම සමහර පළාත් පාලන ආයතනද තම කාර්යයන් කාර්යක්‍ෂම කර ගැනීම සඳහා ඒවා පරිගණක ගත කොට ඇත. ඒ අනුව යමින් අනෙක් පළාත් පාලන ආයතනද පරිගණක මෘදුකාංග මිලදී ගැනීමට කටයුතු යොදමින් පවතිද්දී පළාත් පාලන දෙපාර්තමේනතුව විසින් ‘කිසිම පරිගණක මෘදුකාංගයක් මිලදී නොගන්නා‘ ලෙස උපදෙස් ලබා දී ඇත. මෙයට හේතුව ලෙස පළාත් පාලන කොමසාරිස් දක්වා ඇත්තේ පළාත් පාලන අමාත්‍යංශය මෘදුකාංග නොමිලේ ලබා දීම සඳහා ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක කර ඇති නිසා නව මෘදුකාංග මිලදී ගැනීම සුදුසු නොවන බවයි.

යමක් නොමිලේ ලබා දෙනවානම් එය නරක නැත. එහෙත් බලා බඩුවේ හිලක් ඇති බවත් අපි අසා ඇත්තෙමු. බාල බඩුවේ හිලක් නම් නිකම් දෙන බඩුවේ මොනවා තිබේද යන්න සැකය. එසේම තවත් කොපමණ කාලයක් ඒ සඳහා බලා සිටීමට සිදු වේවිද? එතෙක් අප ආයතනයේ කටයුතු මේ පවතින අකාර්යක්‍ෂම ක්‍රමයෙන්ම සිදු කළ යුතුද?

මේ ගැටළු සඳහා පැහැදිලි පිළිතුරු ලබා ගන්නේ කෙසේද? අපගේ ගරු සභාපතිතුමා පළාත් පාලන අමාත්‍යංශයෙන් විමසා තිබුණද පැහැදිලි පිළිතුරක් ලැබී තිබුණේ නැත. (එක්කෝ ගරු සභාපතිතුමාට තේරුණේ නැතුවා ද විය හැකිය). මීට වසරකට පමණ පෙර ගුවන් විදුලියේ සුභාරති වැඩසටහනේ මෙවැනිම තොරතුරු තාක්‍ෂණ විසඳුමක් ගැන සාකච්චාවක් ඇසුවා මතකය. එම ව්‍යාපෘතිය ද අතරමග නතර වී ඇතිවා වගේය. කිසිම තොරතුරක් ඊට පසු දැන ගන්නට නොලැබුණි.

සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවේ ව්‍යාපෘති වලට සිදු වන්නේ ඔය සැන්තෑසියමය. එක් කාලයක් (අපි එන්නට කලින්) තිරසර නගර සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක වී ඇත. ප්‍රතිඵලයක් නැත. පවිත්‍ර ගංගා නමින් ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක වී ඇත. පිරිසිදු වූ ගඟක් නැත. ඝණ අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරණ ව්‍යාපෘතිනම් අනන්තවත් ක්‍රියාත්මක විය. ඒවාට පිංසිද්ද වෙන්නට ලෝකයේ විශාලම කෘතිම කන්ද ඉදි කිරීමේ ගෞරවය ලංකාවට ලබා ගැනීමට හැකි විය. එය තවමත් කොළඹ, බ්ලූමැන්ඩල් ප්‍රදේශයේ සුරක්‍ෂිතව පවතී. පළාත් පාලන ප්‍රතිසංස්කරණ නමින් විශාල වැඩසටහනක් ක්‍රියාත්මක විය. ලන්කාවේ පළාත් පාලනය තවමත් සුද්දා පටන් ගත් තැනමය. මේ තොරතුරු තාක්‍ෂණ ව්‍යාපෘතියටද ඒ දේම සිදු වී ඇතිවා වැනිය.

තොරතුරු තාක්‍ෂණය හා පරිගණක ගැන මටත් පොඩි උනන්දුවක් හා දැනුමක් තිබෙන නිසා මේ ගැන උනන්දු වී, දොඩන්ගොඩ නැමති පරිගණක විශේෂඥයෙක් විසින් නිපදවා ඇති, පළාත් පාලන ආයතන රාශියක්ම මිලදී ගෙන තිබෙන වරිපනම් හා අනෙකුත් සියලුම ගනුදෙනු හා ගබඩාකරණය වැනි සංකීර්ණ කාර්යයන් පහසුවෙන් ස්වයංක්‍රීයකරණය කළ හැකි පරිගණක වැඩසටහනක් පිළිබඳ මූලික සාකච්ඡා සිදු කළද ඉහත නියෝගය නිසා එය සිදු කිරීමට නොහැකි විය.

කවදා මේ ගල් යුගයෙන් මිදෙන්නට හැකි වේද?

ලයිට් දාගෙන ගජරාමෙට වැඩ..!

වීථි ආලෝක කිරීම පළාත් පාලන ආයතනයක් සතු වග කීමකි. වීථි ආලෝක කිරීම යනු පාර දිගේ විදුලි පහන් සවි කර ඒවා දැල්වීමය. වීථි ආලෝක කිරීමට හැරෙන්නට,

• මාර්ග ඉදිකිරීම, 
• මාර්ග නඩත්තු කිරීම, 
• මාර්ග දෙපස කානු ඉදි කිරීම හා ඒවා පිරිසිදු කිරීම, 
• කසල ඉවත් කිරීම, 
• එළිමහන් ප්‍රදේශ පවත්වාගෙන යාම, 
• ළමා උයන්, ක්‍රීඩා භූමි ආදිය පවත්වාගෙන යාම, 
• සුසාන භූමි හා ආදාහනාගාර පවත්වාගෙන යාම, 
• ප්‍රදේශයේ ඉදිකිරීම් ඇතුලු භෞතික සංවර්ධනය විධිමත් කිරීම, 
• මහජන සෞඛ්‍ය යහපත්ව පවත්වාගෙන යාම, 
• වැසිකිළි පහසුකම් ලබා දීම, 
• කසළ ශෝධනය, 
• වෙළඳ පොළ, 
• තානායම්, 
• නාන ස්ථාන, 
• දුප්පත් ජනයා සඳහා නිවාස, 

ආදී අටානූවක් දේවල් පළාත් පාලන ආයතන විසින් සිදු කළ යුතුව ඇත. එහෙත් අපේ සහෝදර මන්ත්‍රීතුමන්ලාට (මැම්බර් කියනවාට බොහෝ දෙනා අකමැති නිසා මන්ත්‍රීතුමා කියමි.) වීථි පහන් සවි කිරීමට හා ඒවා අළුත්වැඩියා කිරීමට අමතරව වෙනත් වැඩක් නොමැත. එබැවින් එතුමන්ලා ඉදිරිපත් කරන යෝජනා බොහෝවිට වීථි පහන් සම්බන්ධව වේ. (දැන් දැන් තවත් ජනප්‍රිය වැඩක් අසු වී ඇත. ඒ සම්බන්ධව පසුව දිනක කථා කරමු.)

විදුලි පහනක් සවි කීරීම සඳහා අනෙක් සංවර්ධන හෝ සේවා කාර්යයක් සඳහා තරම් මුදලක් අවශ්‍ය නොවේ. එබැවින් තමන්ට වෙන් වන ප්‍රතිපාදනවලින් හෝ සභාව විසින් ඍජුවම වෙන් කරනු මුදල් වලින් අඩු මාර්ග ප්‍රමානයක් අලුත් වැඩිය කරනවාට වඩා වැඩි විදුලි පහන් ප්‍රමාණයක් සවි කිරීම වැඩි මනාප ප්‍රමාණයක් හිමි වීමට හේතුවන බවයි එතුමන්ලාගේ අදහස.

එබැවින් පාරක් පාරක් ගානේ, කණුවක් කණුවක් ගානේ ලයිට් එල්ලීමත්, ඒවා නිරන්තරයෙන් අලුත්වැඩියා කරමින් පවත්වාගෙන යාමත් තමන්ගේ ප්‍රමුඛ කාර්යය වශයෙන් සලකාගෙන කටයුතු කරති. ඒ සඳහා ජාතියක් ලෙස අප රටට දරන්නට සිදුවී ඇති අති විශාල වියදම ගැන සිතා බැලීමට තරම් එතුමන්ලාට උවමනාවක් නොමැත.

මෙම ධූරයට පත් වූ දා සිට මේ දක්වා එකම වීථි පහනක්වත් මා සවි කරවාගෙන නොමැත. මාගේ ගම් ප්‍රදේශයේ සෑම මාවතකම කණුවක් කණුවක් ගානේ තිබූ වීථි පහන් වලින් එක්ක හැර එකක් ක්‍රමානුකූලව ඉවත් කරවූයෙමි. උදෑසන 6 පසුවන තුරු දැල් වෙන පහන් අක්‍රිය වූ විට අලුත්වැඩියා නොකිරීමට වග බලා ගතිමි. තම නිවස අසල වීථි පහනක් සවිකර දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටි සියලුම දෙනාට “වීථි පහන සවි කරන තුරු පාවිච්චි කිරීමට“ විදුලි පන්දම බැගින් මාගේ පුද්ගලික වියදමින් ලබා දුන්නෙමි.

ඊළඟ ඡන්දයේදී වැඩි මනාප ප්‍රමානයක් ලබා ගන්නේ (ඊළඟ ඡන්දයේදී මනාප  නැතිව යන බවට ආරංචියි. ඒ ගැන සොයා බලා ලියන්නම්) ලයිට් දාගෙන ගජරාමෙට වැඩ කරන අයද නැත්නම් ලයිට් නැතිව වැඩ කරනා මම කියා බලමු. මොනවද ඔට්ටු....?

පිස්සු බැල්ලියෝ..!

ගාල්ල නගරයේදී ඊයේ (30) උදේ පිස්සු බල්ලෙකු විසින් සපාකනු ලැබූ 14 දෙනෙකුට කරාපිටිය රෝහලේ දී එන්නත් ලබා දී ඇති බව අද පුවත් පතක වාර්තා කර තිබුණි. පිස්සු බල්ලන් පිළිබඳවත්, ගාල්ල ප්‍රදේශය පිළිබඳවත්, පිස්සු බැල්ලියන් පිළිබඳවත් නිතර කතා කරනා කාලයකි මේ.

එක් අයෙකුට විදිනු ලබන එක් එන්නතක් සඳහා රුපියල් 30,000ක් පමණ වියදම් වන බව පැවසූ පිස්සු බැල්ලියක් තමන් බැල්ලියන්ට වඳ සැත්කම නොමිලේ සිදු කරන බවත්, ඒ සඳහා වසරකට සායන තුනක් පමණ පවත්වන බවත්, ඒ එක් සායනයක දී සැත්කම් 10ක් වත් සිදු කරන බවත් පවසා තිබුණා.

ඉංග්‍රීසි අධිරාජ්‍ය කාලයේ ගෙන ආ අඥා පනතක් වන ජලභීතිකා රෝග පාලන අඥා පනතට අනුව පිස්සු බල්ලෙකු පිළිබඳව පොලීසියට දැන්වූ විට පොලිස් නිලධාරියා එම බල්ලාව විනාශ කිරීමට කටයුතු නොකල හොත් ඔහුව රුපියල් 100 ක දඩයකට යටත් කළ හැකි වෙනවා. 1948ට පෙර ගෙන ආ මෙම නීතිය අදටත් නොවෙනස්ව පවතිනවා.

පිස්සු බලු විෂබීජය ශරීර ගත වුවහොත් මරණයට මෙහා වෙනත් තෝරා ගැනීමක් නොමැති මිනිසුන්ගේ හිමිකම් හෙවත් මානව හිමිකම් අභිබවමින් බලුහිමිකම්  මතු වූයේ රට බල්ලාට ගොස් තිබූ යුගයක වුවත් බැල්ලී රට ගිය පසුද බල්ලෝ මැරීම තහනම් කිරීම සඳහා ජගත් සෞඛ්‍ය සංවිධානය පවා ගෙදර සිට පාලනය කළ හැකි (බැල්)ලියක් ඉදිරිපත් වූයේ තණකොල කන ඡන්දදායිකයින් ටිකත් ඉවර කර දැමීමේ අරමුණින් විය නොහැක්කේ, පිස්සු බල්ලා උන්ව පමණක් නොව කිසිම සමාවක් නොමැතිව අපවද සපා කන බව ඇයත් හොඳින් දන්නා නිසාය.

පිස්සු බල්ලන් ගැන මේ ලිපිය ලීවේ, ජලභීතිකා පාලන ආඥාපනත හා සුනඛයින් ලියාපදිංචි කිරීමේ අඥාපනත ඇතුලු බලු පනත් කිහිපයක බලය පළාත් පාලන ආයතන වෙත පැවරී ඇති බැවින් මේ ටික ලීවා මිස, කරදියේ මාළු වළඳමින් මිරිදියේ මාළු හිමිකම් ගැන දේශනා කළා සේ ගෝ ඝාතනයට බලපත්‍ර දෙමින් බලු ඝාතනය තහනම් කළේ ඇයිදැයි ප්‍රශ්ණ කිරීමට මෙය නොලීවේ, ගෙයි ගින්දර පිටට නොදිය යුතු නිසා හෙවත් මේ තීරණ දෙකම ගැන සාමූහික වග කීමෙන් මාද බැඳී සිටිනා බැවිනි.

අනුන්ගේ ඉඩමේ ගෙවල් සැදීම.

රාස්සපාන ප්‍රජාශාලා ගොඩනැගිල්ල වල් බිහි වෙලා! මේ අද ලංකාදීප පුවත් පතේ පළවූ වාර්තාවක්.  දැන ගන්නට ලැබුනු පරිදි රාස්සපාන යනු කැළණි ගං මිටියාවතේ රඹුටන්වලට ප්‍රසිද්ධ මල්වාන ප්‍රදේශයේ පිහිටි ගම්මානයකි. මෙම වාර්තාවේ කතා කළ යුතු කරුණු තුනක් තියෙනවා.

පළමු කරුණ මේ ප්‍රජා ශාලා ගොඩනැගිල්ල කීවාට මෙය තවමත් ගොඩනැගිල්ලක් නොවීමය. එම වාර්තාවේම සඳහන්වන ආකාරයට ඉදිකිරීම් ආරම්භ කොට වසර දහයක් ගත වුවද තවම මෙම ගොඩනැගිල්ල තනා නිම කොට නැත. මෙම වාර්ථාව සමග පලකොට ඇති ඡායාරූපයෙන්ද ඒ බව පැහැදිලි වේ. හිටපු අමාත්‍ය අශ්රොෆ් මැතිතුමා 1998 දී නබි නායක උත්සවය සැමරීම සඳහා මුස්ලිම් ජනතාව වෙසෙන මල්වාන ප්‍රදේශයේ මෙම ගොඩනැගිල්ල ඉදි කිරීම සඳහා ලක්ෂ 45ක් බියගම ප්‍රාදේශීය සභාවට ලබා දී තිබෙනවා. මේ සම්බන්ධව සොයා බැලීමේදී දැන ගන්නට ලැබුණු තවත් තොරතුරක් නම්, ගරු අශ්රොෆ් ඇමතිතුමා මුස්ලිම් සමාජය සඳහා මෙම ගොඩනැගිල්ලට මුදල් ලබා දීමේදී ඊට සමගාමීව ප්‍රදේශයේ බෞද්ධ විහාරස්ථාන දෙකක් හෝ තුනක් සඳහා ගොඩනැගිලි සාදා ගැනීමට මුදල් ලබා දී තිබෙන අතර ඒ සියළුම ගොඩනැගිලි සාදා අවසන් කර තිබෙනවා.

දෙවන කාරණය මෙම ගොඩනැගිල්ල සාදා අවසන් කිරීමට නොහැකි වීමට හේතුව ලෙස බියගම ගරු සභාපතිතුමා පවසන්නේ මෙම ගොඩනැගිල්ල ඉදි කිරීමට යොදා ගත් ඉඩම ප්‍රාදේශීය සභාවට අයත් නොවීම මෙහි ඉදිකිරීම් වසර දහයක් ගත වුවත් අවසන් නොවීමට හේතු වී තිබෙනවා. එම තත්ත්වය නම් ඒ තරම් ප්‍රසන්න නොවන බවයි ප්‍රසන්න සම්පත් ගරු සභාපතිතුමනි මාගේ අදහස. ඡායාරූපයෙන් පෙනී යන ආකාරයට මෙහි සිදුකර ඇති ඉදිකිරීම් සඳහා මීට වසර දහයකට පෙරදී පවා අවම වශයෙන් ලක්ෂ විස්සක්වත් වැය වන්නට ඇති බවයි පෙනී යන්නේ. එම මුදල කොපමණ වුවත් නීතියෙන් සුදුසුකම් නොලැබූ ඉඩමක ඉදි කිරීමක් සඳහා මුදලක් වැය කිරීම වසර දහයක් තිස්සේ විගනනයට හසු නොවීනම් එය මවිතයට කරුණක්.

නීතිය කුමක් වුවත් මෙහිදී ජනතා නියෝජිතයෙකු ලෙස මා අදහස් කරන්නේ, මෙම ප්‍රජා ශාලාව ප්‍රදේශයේ ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවයක් නම්, එය ඉදිකිරීමට සුදුසුම භූමිය මෙම ඉඩම නම්, ඒ ඉඩමේ අදාල ඉදි කිරීම කිරීම සඳහා අයිතිකරුවන් එකඟතාව ලබා දෙන්නේ නම්, එය ඉදි කිරීම අවසන් කළ යුතු බවයි. ප්‍රාදේශීය සභාව ඉඩම පවරාගෙන හෝ එය සිදු කළ යුතුයි.  ප්‍රාදේශීය සභාව සඳහා පවරා ගැනීම හා පවරා දීම සම්බන්ධව සඳහන් කරද්දී මාගේ මතකයට නැගෙන්නේ පසුගිය දිනක පුවත් පතක පලවූ තවත් වාර්තාවක් සම්බන්ධවයි. ප්‍රදේශවාසීන් විසින් ඉදි කර වසර හතරක් තිස්සේ නොයෙක් කාරණා සඳහා පාවිච්චි කරමින් හා හොඳින් නඩත්තු කරගෙන විත් වැඩි ප්‍රයෝජනය හා වැඩි සපලතාවය සඳහා අත්තනගල්ල ප්‍රාදේශීය සභාවට පවරා දුන් ප්‍රජා ශාලාවක්, පවරා දුන් දින සිට මේ දක්වා (මතක හැටියට) වසර තුනක පමණ කාලයක් කිසිම ප්‍රයෝජනයකට නොගෙන වසා දමා ඇත. මෙවැනි අවාසනාවන්ත තත්ත්වයන් සිදුවෙද්දී ප්‍රාදේශීය සභාව නිවැරදි කිරීමටත්, මග පෙන්වීමටත් සිටිනා පළාත් පාලන කොමසාරිස් කාර්යාලය ඇස්-කන් පියාගෙන සිටින්නේ ඇයිදැයි ප්‍රශ්නයකි.

කෙසේ හෝ මාගේ පෞද්ගලික අදහසනම් ජනතාවගේ අවශ්‍යතා සඳහා නිර්මාණය කරනා සියලුම දෑ ජනතාවට අයිති විය යුතු බවයි. එසේ නොවන තාක් කල් ඒවා පිළිබඳව ජනතාව තුල වැඩි කැක්කුමක් ඇති වන්නේ නැත. එසේම ඍජු ප්‍රතිලාභීන් නොවනා ප්‍රාදේශීය සභාව එහි පැවැත්ම සඳහා වැඩි උනන්දුවක් දක්වන්නේ නැත. එබැවින් ඉතා ඉක්මනින් විනාශය කරා යාම සිදු වේ. පළාත් පාලන හා පළාත් සභා අමාත්‍යංශයේ හා පළාත් පාලන කොමසාරිස් කාර්යාලවල සිටිනා නීතිඥයන්, නීති විශාරදයින් හා විමර්ශණ නිලධාරීන් නොයෙක් ආලවට්ටම් දමා නොයෙක් මත ප්‍රකාශ කළද ජනතා අවශ්‍යතාවය හා ජනතා හැසිරීම අනුව කටයුතු නොකරන තාක් කල් මෙවැනි ප්‍රශ්න ඇති වනවා නො අනුමානය.

නීතිය ජනතාව සඳහා නම් ජනතාව වෙනුවෙන් නීතිය වෙනස් වනවා විනා නීතියට අනුව ජනතා අවශ්‍යතා හා හැඟීම් වෙනස් කළ නොහැක.

තුන්වන කරුණ නම් ප්‍රජා ශාලා මේ තරම් රටට අවශ්‍යයද යන්නයි. වැඩි විස්තර ඇතිව තොරතුරු ඉදිරිපත් කළ හොත් මාගේ ප්‍රාදේශීය සභාව පිළිබඳව එළි වීමෙන් ආයතනයට යම් අයහපතක් සිදුවිය හැකි බැවින් වැඩි තොරතුරු ඉදිරිපත් නොකරමි. කෙසේ වුවද අවම වශයෙන් ගම්මාන 3කට එකක් බැගින්වත් ප්‍රජා ශාලා අපගේ බල ප්‍රදේශය තුල ඉදි කර තිබේ. වරින් වර බලයට පත් වන සෑම සභාපති කෙනෙක්ම උත්සාහ කරන්නනේ තමන්ගේ කාලය තුලදී හැකි තරම් ප්‍රජා ශාලා ප්‍රමාණයක් ඉදි කිරීමටත්, හැකි තරම් ආදාහනාගාර ඉදි කිරීමටත්, සෑම කුඩා නගරයකටම බැගින් පොදු වෙළඳ සැල් ඉදිකිරීමටත්ය. එයට හේතුව වෙනත් සටහනකින් සාකච්ඡා කරමු.

එහෙත් මෙසේ ඉදි කර ඇති ගොඩනැගිලි වලින් අවම ප්‍රයෝජනයවත් ගන්නේ උපරිම ලෙස 10% ටත් අඩු ප්‍රමාණයක බව වගකීමෙන් ප්‍රකාශ කරමි. ප්‍රජා ශාලාවලින් 80%ක්ම අතහැර දමා ඇත. ඉතිරි ඒවාද ප්‍රයෝජනයට ගන්නේ යලට-මහට මෙනි. පොදු වෙළඳ සැල්වලින් විවෘතව ඇත්තේ ඉදිරිපස කඩ කිහිපයක් පමණි. අනෙක් ඒවායින් බොහොමයක නැවත බදු දීම සඳහා ඇති බවට සඳහන් දැන්වීම් අලවා වසා දමා ඇත. විශේෂත්යව නම් එම දැන්වීම්වල සඳහන් වන දුරකතන අංකවලට ඇමතූ විට කතා කරන්නේ ඒවා දැන් බදු ගෙන සිටින අය වීමයි. මා දන්නා පරිදි බදුකරුවෙකුට නැවත බදු දීමට නොහැකිය. මිනිස්සු එන්නේ නැති තැන්වල කඩ කෑලි වෙන මොනවා කරන්නද?

මැම්බර් ද ? මන්ත්‍රී ද ?

ලංකාව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටකි.
මහජනතාවගේ ඡන්දයෙන් තෝරා පත් කර ගන්නා මහජන නියෝජිතයින් වර්ග 4කි.

1. ජනාධිපති
2. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී
3. පළාත් සභා මන්ත්‍රී
4. පළාත් පාලන ආයතන නියෝජිත

ප්‍රාදේශීය සභාවල අපි නියෝජිතයෝ විනා මන්ත්‍රීවරු නොවෙමු. එහෙත් ප්‍රාදේශීය සභා මන්ත්‍රී, නිකම් නොවේ ගරු මන්ත්‍රී ලෙස හඳුන්වා ගැනීමට කැමැත්තෙමු. අපට මේ නම ස්ථිර කර දෙන ලෙස අතිගරු ජනාධිපතිතුමාගෙන් ද ඉල්ලා සිටියෙමු. ලැබුණාද නැද්ද කියා හරියටම දන්නේ නැත. ඒ කෙසේ වුවද මා නම් පෞද්ගලිකව වඩාත්ම කැමති මන්ත්‍රී කියනවාට වඩා මැම්බර් කියනවාටය.

මන්ත්‍රී කී විට ජනතාවගෙන් දුරස් වූ ගතියක් දැනේ. එහෙත් මැම්බර් එහෙම නැත. තමන්ගේ මැම්බර්ට විශාල ගෞරවයක් හා හිතවත් කමක් ජනතාව තුල තිබේ යැයි මට හැඟේ. ඒ නිසාම මම, මා තෝරා ගත් ජනතාව අමතන සෑම විටම මා ඔබගේ මැම්බර් යැයි හඳුන්වා දෙමි. ඒ තුලින්ම මට දැන් ජනතාව තුල ලොකු ගැම්මක් ඇති වී තිබෙන බව මාගේ සමීපතයින් ගේ අදහසයි.

මලලසේකර ඉංග්‍රීසි - සිංහල ශබ්ද කෝශයට අනුව member යනු (ශරීරයෙහි) අවයවය; අංශය; කොටස හා සාජිකයා වේ. ඒ අනුව member යනු යම් සංවිධානයක හෝ එකතුවක කොටසක් හැඳින්වීමට යොදන පදය ලෙස නිර්වචනය කළ හැකිය. මැම්බර් නොහොත් Member ලෙස සභිකයා හඳන්වන්නට ඇත්තේ අදාල සභාවේ සාමාජිකයෙකු යන තේරුම ඇතිව විය හැකිය.

එහෙත් මා වඩාත් කැමති, මා ප්‍රාදේශීය සභාවේ සාජිකයෙකු යන අර්ථයෙන් Member ලෙස හඳුන්වනවාට වඩා, මා නියෝජනය කරනා ප්‍රදේශයේ, ගමේ සාමාජිකයෙකු යන අර්ථයෙන් Member ලෙස හඳුන්වනවාටය.

කෙසේ වුවද ලංකාවේ ප්‍රාදේශීය සභා 270 වේම අනෙක් සියලුම නියෝජිතයින්ව ප්‍රාදේශීය සභාවේ ගරු මන්ත්‍රීතුමා ලෙස හඳුන්වද්දී අපේ මෙම්බර් මහත්තයා ලෙස මා හඳුන්වන මෙන් ඉතා යටහත් පහත්ව ඉල්ලා සිටිමි.

යටහත් පහත් වීම හා ආනාගතයේදී මෙම්බර්ලා වීම පිළිබඳව ඉදිරි සටහනක ලියමි.
සියලු දෙනාටම යහපතක් ම වේවා...!

අපේ ප්‍රාදේශීය සභාව තනිකරම තනි පුද්ගලයෙකි.

ඔබ අප කවුරුත් දන්නා පරිදි ප්‍රාදේශීය සභාවක් පමණක් නොව නගර සභා හා මහ නගර සභා ඇතුලු සියළුම පළාත් පාලන ආයතනවලට පත්වන්නේ නගරාධිපති හෝ සභාපති පමණක් නොවේ. එම ආයතනය ස්ථාපනය කරන අවස්ථාවේ දී පළාත් පාලන ඇමති විසින් නියම කරනු ලබන සභිකයින් සංඛ්‍යාවක්ද එම සභාවට අයත්ය.

එසේනම් අපේ ප්‍රාදේශීය සභාව තනිකරම තනි පුද්ගලයෙක් වන්නේ කෙසේද?

එසේ වන්නේ ද නීතියෙන් නියම කර තිබෙන නිසාය.

ප්‍රාදේශීය සභාව අවිච්ඡීන්න පැවැත්මක් ඇති, පොදු මුද්‍රාවක් ඇති තනි පුද්ගලයෙකි. ඔබ හෝ මා මෙන්ම ප්‍රාදේශීය සභාවට දේපලක් මිලදී ගැනීමට හැකිය. දේපල විකිණිය හැකිය.  තවත් ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට විරුද්ධව පොලිසි ගිය හැකිය. උසාවි ගිය හැකිය. ප්‍රාදේශීය සභාවට විරුද්ධවද ඕනෑම කෙනෙකුට පොලිසි ගිය හැකිය. නඩු පැවරිය හැකිය. ගිවිසුම්වලට එළඹිය හැකිය. ගිවිසුම් කඩ කළ නොහැකිය.

ඒ අනුව ප්‍රාදේශීය සභාව තනිකරම තනි පුද්ගලයෙකි. පනතේ සඳහන් වන්නේ මෙසේය.

(2) . (1) ....... සෑම ප්‍රාදේශීය සභාවක්ම, අවිච්ඡින්න පැවැත්මක් හා පොදු මුද්‍රාවක් ඇති සංස්ථාවක් විය යුතු අතර, මෙම පනතේ විධි විධානයන්ට යටත්ව, දේපළ අත්කර ගැනීමට, දැරීමට සහ විකිණීමට ද ස්වකීය නාමයෙන් එය විසින් හා එයට විරුද්ධව නඩු පවරනු ලැබීමට ද එයට බලය තිබිය යුතුය.

‍‍මෙම කාරණය ඉදිරිපත් කළේ අද අපේ පළාත් පාලන අයාතනවල ප්‍රධානීන්; නගරාධිපතිතුමන්ලා සහ සභාපතිතුමන්ලා සිතන්නේ කලින්  නගරාධිපතිතුමා හෝ සභාපතිතුමා විසින් එළඹි ගිවිසුම් වලට හෝ කරපු වැඩවලට දැන් සභාව හෝ තමා වගකීමට බැඳි නොමැතිය කියාය. තිත්ත වුවත් ඇත්ත එය නොවේ. එවකට සිටි නගරාධිපතිතුමා හෝ සභාපතිතුමා පුද්ගලිකව යම් වරදක් කර ඇතිනම් එයට ඔහු පුද්ගලිකව වග කිව යුතු බව ඇත්තය. එහෙත් ආයතනය තම නාමයෙන් කළ සෑම කාර්‍යකටම වර්තමානයේ සිටින පමණක් නොව අනාගතයේ පැමිණෙන කවුරුත් මුහුණ දිය යුතුය.

යහපතක් ම වේවා!

                                                                                                  

ස්වස්ථි සිද්ධම්.....!

යහපතක් ම වේවා...!
මා පළාත් පාලන ආයතනයක ලාබාලම සාමාජිකයා බව පැවසීමට තරම් නිරවුල් සාධක මා සතුව නොමැති බැවින් ඒ විශේෂණය අත හැර දමමි. එහෙත් මා පළාත් පාලනයට ලාබාලයෙක් නොවන බව නම් හොඳින් දනිමි. මා ඉපදෙන විට දී නොමැති වූවද මාගේ පියා ද පළාත් පාලන ආයතනයක නියෝජිතයෙකි. පණ්ඩුකාභය යුගයේ සිට පර සුද්දන් විසින් අහෝසි කරන තෙක් පැවත ගෙන විත්, නැවත සුද්දන් විසින්ම ආරම්භ කොට පැවත ගෙන ආ දීර්ඝ ඉතිහාසයක් ඇති ලංකාවේ පළාත් පාලනය මහ නගර හා සුළු නගරවලට පමණක් සීමා කොට පැවති සංවර්ධන සභා යුගයේ දී ද මාගේ පියා ගමේ මැම්බර්ම විය. මාගේ පියාගේ පියා ද මහජන ඡන්දයෙන් පත් නොවූව ද මහජනයාගෙන් වචනයක් නො ඇසූ මැම්බර්ලා කිහිප දෙනා අතරින් කෙනෙක් විය. මෙලෙස පළාත් පාලනය අත මිට මොළවා ගෙන මා උපන්නේ ද ලංකාවේ පළාත් පාලනයේ සුවිශේෂී දිනක දී ය.
මීට වසරට පමණ පෙර දිනකදී අපගේ ප්‍රාදේශීය සභාවේ පැවති, පරිගණකවල සිංහල භාවිතය පිළිබඳ පුහුණු වැඩමුළුවකදී මෙම බ්ලොග් අඩවි හෙවත් අන්තර්ජාලයේ ලොග් සටහන් පොත පිළිබඳව දැන ගතිමි. එදා සිට දිගින් දිගට ම බ්ලොග් කියවීම, විශේෂයෙන් සිංහල බ්ලොග් කියවීම පුරුද්දක් කොට ගෙන සිටිය ද මගේම බ්ලොග් අඩවියක් ඇරඹීමේ හෙවත් ප්‍රසිද්ධ දින පොතක් ලිවීමේ විචිකිච්ඡාවෙන් පසු වුනෙමි. විශේෂ දෙයක් සිදු වූ සෑම දිනකම ඒ පිළිබඳව මතක සටහනක් බ්ලොග් අඩවියක ලියා තැබීම කළද, ඒ සියල්ල ප්‍රසිද්ධ වීම මා හට කෙසේ වුවත් මා නියෝජනය කරන ආයතනවලට ඇති කරන බලපෑම ගැන සිතා, ප්‍රාදේශීය සභාවට තේරී පත් වූ නමින් නොලියා මෙලෙස ලිවී‍ම වඩාත් යෝග්‍යයැයි සිතුවෙමි.
මානව පරිනාමයේ මුල්ම යුගය ගල් යුගයයි. මා නවය වසරේ ඉගෙන ගන්නා කාලයේ අපගේ ගුරුතුමියට අනුව, ඒ යුගයට ගල් යුගය යැයි කීවේ ඒ යුගයේ මිනිසා ගල් ගුහාවල ජීවත් වූ නිසාලු. එහෙත් ඒ යුගයට ගල් යුගය යැයි කීවේ ඒ යුගයේ ජීවත් වූ මිනිසුන් තම ජීවන පැවැත්ම සඳහා ගල් ආයුධ භාවිතා කළ නිසා බව පසුව දැන ගත්ත ද, මා මාගේ ගුරුතුමිය සමග උරණ නොවූයේ, ගල් යුගයේ මානවයින් ගේ වැනි හැසිරීම් තිබූ අපව ශිෂ්ඨ ලෝකයට ගෙන ඒම සඳහා එතුමිය ගත් අවංක උත්සාහය නොවන්නට අද වන විට මා ද, පාර්ලිමේන්තුවට හෝ පළාත් සභාවට තේරී සිටිය හැකි වුවද, අවසනාවන්ත ලෙස කාටූන් කාරයින්ගේ තෙළිතුඩේ තවත් බල්ලෙකු වීමට ඉඩ තිබූ බැවිනි.
මහානාම හාමුදුරුවෝ හෝ ධර්මකීර්ති හාමුදුරුවෝ හෝ ශ්‍රී සිද්ධාර්ථ බුද්ධරක්ෂිත හාමුදුරුවෝ හෝ වෙනත් කතුවරයෙකු හෝ සංස්කාරක වරයෙකු විසින් සඳහන් කරනු ලැබ තිබූ නිසාම ලංකාවේ පළාත් පාලනය ඇරඹෙන්නේ පණ්ඩුකාභය යුගයෙන් යැයි වංශ කතා ලෝලීන් කීව ද, ඒවා උපුටා ගෙන මා ද ඉහත සඳහන් කළ ද පළාත් පලනයේ මූලික සංකල්පය ගල් යුගයේ මානව හැසිරීම් තුලම හඳුනා ගත හැකි බව මාගේ අදහසයි.
මෙම සටහන හුදෙක්ම මාගේ ස්වයං වින්දනය සඳහා ම පමණක් නොවන බැවින් ඒ සම්බන්ධව තවත් අදහස් දැක්වීම මෙය කියවීමට ලැබෙනා ඔබගේ ප්‍රතිචාර මත ඉදිරිපත් කිරීමට ඉඩ තබමි.
1987 දී සිදු කළ 13වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සිදුවන තෙක් නිවැරදිව තේරුම් ගන්නට හැකි වුවද, පළාත් සභා සංකල්පය බිහි වීමත් සමගම පළාත් පාලනය යනු කුමක් දැයි තේරුම් ගැනීම අපහසු විය. පළාත් පාලන ආයතනවලින් පාලනය කරන්නේ පළාත් නොවන බැවින් මේවා ප්‍රාදේශීය පාලන ආයතන ලෙස හැඳින්වීම මගින් හොඳින් තේරුම් ගැනීමට හැකි වෙතැයි මම සිතමි. මෙම පැටලවිල්ල ලිහා ගැනීම සඳහා පළාත් පාලන සහ පළාත් සභා අමාත්‍යංශය හා මෙම ක්ෂේත්‍රෙය් විද්වතුන් විසින් ප්‍රාදේශීය ආණ්ඩුකරණය හා ගමේ ආණ්ඩුව යන නම් දෙක හඳුන්වා දී ඇත. රටක් පාලනය කරන්නේ රජයක් විසිනි. ඒ රජය සඳහා වරින් වර නොයෙක් අය පත්වේ. පත්වන කෙනා තෝරා ගැනීම එක් එක් පාලන ක්‍රම අනුව වෙනස් වේ. ප්‍රජාත්‍රාන්තික ක්‍රමය අනුව කලින් කලට යම් කණ්ඩායම්ක් තේරී පත්වන අතර එම කණ්ඩායමට ආණ්ඩුව යැයි කියනු ලැබේ. ඒ අනුව ආණ්ඩුව යනු රටක් පාලනය කරන කණ්ඩායමයි. මේ ආකාරයට සිතුවොත් ගමේ ආණ්ඩුව හෝ ප්‍රාදේශීය ආණ්ඩුකරණය යන්න භාවිතා කිරීමෙන් තවත් ගැටලුවක් ඇති වන්නට ඉඩ ඇත. එබැවින් ලංකාවේ පළාත් පාලනය; ග්‍රාම පාලනය හෝ ප්‍රාදේශීය පාලනය ලෙස හඳුන්වන්නේ නම් යෙහෙකි.
කෙසේ වුවද මෙම ග්‍රාම ආණ්ඩු සංකල්පය සමග තවත් විශාල වෙනස්කම් රාශීයක් සිදුවෙමින් තිබෙන බව දැන ගන්නට තිබේ. ඒ පිළිබඳ මාගේ අදහස් නැවත සටහනකින් ඉදිරිපත් කරන තුරු ඔබ සියලු දෙනාට යහපතක්ම වේවා!